brexit

• avrupa birligini elbette urkuten cikistir. ama soz konusu korkunun kaynagi ab ukeleri icin lehlerine isleyen cari fazlanin zamanla azalacak olmasi degil, cikisi odullendirilen bir ulkenin orta vadede diger ulkelere (ıtalya) ornek olma ihtimalidir.
  ıngiltere'nin alim gucunun brexit surecinde manivela olarak kullanilacagi ve uye ulkeleri taviz vermeye itecegi article 50'nin tetiklenmesinin oncesinde tartismalarda cokca ifade ediliyordu brexit taraftarlarinca. guya ab buyuk pazari kaybetmeye yanasmazdi. guya ingiltere isgucu dolasiminina son verip, mal dolasiminin devami konusunda ab'yi ikna edebilirdi. sunun gorulmesi lazim; ab acisindan en kotu brexitin maliyeti birkac yuz milyar dolarlik ticaret hacmi degildir, cozulmeye giden bir sureci tetiklemektir. bu yuzden muzakereler aslinda ab icin varlik yokluk mucadelesiydi ve bu nedenle miyop bakis acisiyla bazi kararlar anlasilmaz gorulebilir disaridan bakanlara. (bu aslinda gundemi derinlemesine takip edenler icin cok ortada bir gercek.)
  turkiye'nin cikarlarina gelince. ab; abd, rusya, cin gibi diger guc odaklari ile karsilastirilinca bir turk vatandasi olarak onlari dengeledigini dusundugum bir soft power. birlik dagilsin, kaos icinde turkiye yolunu bulsun diyenler o boslugun nasil ve kimler tarafindan doldurulacagina da kafa yorsunlar bence. 300 yildir zamaninin global guclerine yanlayarak sorunlarina derman bulmaya calisan bir ulke olarak ben bir sonraki big brotherimizin ab'den daha anlayisli olacagi konusunda iyimser degilim.